Eurovision παρτάκι...

Το ξέρω οτι οι περισσότεροι δεν ασχολούνται με αυτό το θέμα, και δεν αξίζει τον κόπο κιόλας
αλλά είπα κι εγώ φέτος για μια και τελευταία φορά να ασχοληθώ με την eurovision από την μεριά ενός απλού τηλεθεατή. Παραθέτω μερικά από τα συμπεράσματα που έχω βγάλει για τον φετινό αλλά και όσους από τους προηγούμενους διαγωνισμούς έχει τύχει παρακολουθήσω :

• Το ελληνικό τραγούδι ήταν μετριότατο. Μόνο η σκηνική παρουσία θα μπορούσε να το σώσει λίγο, αλλά με τέτοιους στίχους μάλλον δεν σωζόταν. Τα τελευταία χρόνια συμμετέχουμε με το ίδιο μουσικό στύλ για να κερδίσουμε κάτι καλό. Κερδίσαμε μια πρωτιά και 2-3 καλές θέσεις αλλά δεν γίνεται πάντα με την ίδια συνταγή να πας καλά. Άγνωστο παραμένει αν μπορούσαμε να πάμε καλύτερα εφόσον το φορεματάκι της τραγουδίστριάς μας ήταν λίγο πιο κοντό :D
• Για το κυπριακό τραγούδι, πιστεύω ότι ήταν λίγο καλύτερο αλλά κατά τα λοιπά ισχύουν τα ίδια και με την ελληνική συμμετοχή.
• Οι υπόλοιπες συμμετοχές κι αυτές δεν με ενθουσίασε κάποια. Εντάξει η Σουηδία που κέρδισε, ακουγόταν κάπως το τραγούδι τους αλλά δεν μπορείς να πείς ότι ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Για το Αλβανικό που κέρδισε μια καλή θέση τι να πώ, νόμιζα οτι θα σπάσουν τα ποτήρια! Αν είναι έτσι την επόμενη φορά να φέρουν και τενόρο να τους κουφάνει όλους. Και για τις γιαγιάδες από την Ρωσία που ενθουσιάστηκαν πολλοί τι να πώ βρε παιδιά, πιο πολύ σκεφτόμουν μην πάθουν τίποτα στην ηλικία τους.  
• Πολλοί θα σπεύσουν κλασσικά να μιλήσουν για αποτυχία και καταστροφή λές και το πρόβλημα μας είναι η συμμετοχή στην eurovision και όχι τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως λαός. 
• Ως θεσμός τα τελευταία χρόνια, παρότι προσπαθούν να του δώσουν κύρος μέσω της διαφήμισης αλλά και των πολυέξοδων διοργανώσεων ανα χώρα, έχει φθίνουσα πορεία. Το γεγονός και μόνο οτι χώρες με παράδοση στο ευρωπαικό τραγούδι (βλ. Ιταλλία, Αγγλία, Γαλλία) δεν ασχολούνται και πολύ σοβαρά με την διοργάνωση λέει πολλά.
• Αρνητική εντύπωση προκαλούν οι αντιθέσεις στην φετινή διοργάνωση στο Αζερμπαιτζάν (καλά το έγραψα;). Μια πολυδάπανη διοργάνωση σε μια χώρα η οποία κυβερνάται με αυταρχισμό, υπάρχει διαφθορά και οι κάτοικοί της (στην πλειοψηφία τους) ζούν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ο μέσος ευρωπαίος πολίτης όμως βλέπει τα βιντεάκια της eurovision που δείχνουν μια υπερσύγχρονη πόλη και δεν καταλαβαίνει τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτή την χώρα.
• Για τον τρόπο που γίνεται η ψηφοφορία δεν είναι ανάγκη να κάνω κάποια ανάλυση. Βλέπουμε τι γίνεται κάθε χρόνο, οι χώρες ψηφίζουν συνήθως με βάση το ποιός είναι καλός γείτονας και με ποιόν έχουμε καλές σχέσεις (12 ποντάκια στην Ρωσία από την Ουκρανία γιατί είμαστε και καλοί φίλοι να πουμε). Και μόνο από αυτό το γεγονός χάνει την αξιοπιστία του ο διαγωνισμός.

Τελικά ο μόνος λόγος για να κάτσεις να δείς eurovision είναι να μαζευτείς με τους φίλους για κουτσομπολιό και χαβαλέ, για να γελάσεις και να περάσει όμορφα η ώρα σου.

Την επόμενη φορά θα ασχοληθώ με τίποτα πιο σοβαρό ...

Καλό σας απόγευμα.